Achter de schermen van de online gokindustrie lijkt een goed geoliede machine op hol te slaan. Elke week verschijnen er meer dan vijftig nieuwe slotmachines op de platforms. Een lawine aan nieuwigheden die de interesse van spelers zou moeten stimuleren maar die, volgens verschillende sectoractoren, inmiddels het tegenovergestelde effect veroorzaakt: verzadiging.
De verborgen kant van een razendsnelle productie
Elke week verschijnen er meer dan vijftig nieuwe spellen op de markt, goed voor meer dan tweeduizend per jaar. Op het eerste gezicht lijkt zo’n vitaliteit positief: meer keuze, meer creativiteit, meer dynamiek. Maar de realiteit die professionals beschrijven, toont een heel andere kant.
Achter deze overvloed schuilt namelijk een eerste groot struikelblok: gebrek aan zichtbaarheid. Platforms tonen slechts een dozijn nieuwigheden op hun voorpagina, terwijl er op één dag al twintig kunnen verschijnen. Bijna de helft van de spellen wordt dood geboren, naar achteren geduwd nog voor ze de kans krijgen om spelers te overtuigen. Geen enkel algoritme zal ze naar voren plaatsen, geen enkele speler zal ze spontaan ontdekken. Alleen een handmatige interventie van een contentmanager zou ze kunnen redden — maar waarom zou die dat doen voor een spel dat lijkt op zoveel andere?
De conclusie is hard: in deze race naar kwantiteit verdwijnen de meeste nieuwigheden op het moment dat ze verschijnen.
Wanneer het vermenigvuldigen van titels geen waarde meer creëert
Dit paradoxale fenomeen treft nu de hele sector: meer spellen, maar niet meer inkomsten. De totale omzet volgt de explosie van releases niet. Operators merken een fenomeen op waar zelden over wordt gesproken: kannibalisatie.
Volgens Dmytro Yevstratov hergebruiken studio’s te vaak dezelfde mechanics onder een andere façade. Deze vermomde tweelingen satureren de markt en doen de interesse verzwakken.
Een andere aangeklaagde trend: te vroeg gelanceerde sequels. Een tweede deel uitbrengen terwijl het eerste nog op zijn piek zit, creëert geen extra enthousiasme. Integendeel, het verdeelt de aandacht van spelers, verzwakt de loyaliteit en verkort de levensduur van de producten. De industrie hoopt haar publiek te vergroten, maar verplaatst eigenlijk hetzelfde volume van het ene spel naar het andere, met retentieverlies als gevolg.
Het vermenigvuldigen van titels verhoogt dus niet de waarde: het holt ze uit.
Een onmogelijke keuze uit angst spelers te verliezen
Een evidente oplossing voor deze overproductie zou zijn: het aantal spellen verminderen, zwakke titels schrappen en het aanbod op het essentiële concentreren. Toch lijkt deze optie voor operators onhaalbaar.
Waarom? Omdat een te beperkt aanbod spelers zou kunnen wegjagen. Iedereen wil alles aanbieden wat de anderen hebben, uit angst een deel van de klanten te verliezen. Resultaat: operators voelen zich verplicht duizenden spellen online te houden, zelfs als de meerderheid geen enkele activiteit genereert. De sector heeft zichzelf zo opgesloten in een vicieuze cirkel: een teveel dat onmogelijk te reduceren lijkt, een massa titels die steeds lastiger wordt om te beheren, en een publiek dat steeds onverschilliger wordt tegenover een overaanbod.
Het spelersgedrag bevestigt een bekend psychologisch fenomeen: bij een te brede keuze ontstaat besluiteloosheid. De gebruiker weet niet meer waarop hij moet klikken, twijfelt, keert terug naar vertrouwde waarden… maar probeert geen nieuwigheden meer. Zo heeft de explosie van het aantal releases de exploratie niet gestimuleerd. Integendeel, ze heeft de trouw aan reeds populaire titels versterkt, die nu worden gezien als veilige havens in een zee van gelijkaardige opties.
Nieuwe spellen verdwijnen in de massa. Niet omdat ze slecht zijn, maar omdat ze niet meer kunnen opvallen. De markt creëert variatie zonder kansen te creëren.
Een duidelijke vraag aan de studio’s
In deze situatie wordt de stem van contentmanagers almaar luider. En hun boodschap is duidelijk: studio’s moeten vertragen.
In plaats van een kalender te vullen, zouden ontwikkelaars een eenvoudige doelstelling moeten herontdekken: de operator overtuigen. Die beslist immers wat wordt uitgelicht, getoond aan spelers, gepromoot. Een middelmatig spel tussen vijftig anderen wordt nooit gepresenteerd; een echt innovatief spel tussen vijf heeft een reële kans.
Volgens Dmytro Yevstratov zouden enkele eenvoudige criteria een creatieve heropleving kunnen sturen:
- Nieuwe mechanics, in plaats de licht gewijzigde kopieën.
- Ongebruikelijke probabiliteiten, weg van de te vaak gedupliceerde modellen.
- Echte originele universums, ver weg van de eeuwige variaties rond het oude Egypte of vissen.
Wat vandaag ontbreekt is niet het aanbod, maar de waarde.
De online gokindustrie staat op een keerpunt. De cijfers hebben lang een diepere realiteit verhuld: meer produceren heeft nooit gegarandeerd beter produceren. Vandaag is het volume een probleem geworden, zichtbaarheid een luxe, aandacht een schaarse grondstof. In deze context roepen ervaren professionals op tot een koerswijziging: de cadans verlagen, de kwaliteit verhogen, en elk spel opnieuw de plaats geven die het verdient.