Gokverslaving is iets dat je vaak niet opmerkt. Geen dronken gepraat, geen spuitsporen op de arm. Veel mensen werken, lachen, betalen hun rekeningen – terwijl ze vanbinnen langzaam breken. Ook in Nederland speelt dit probleem, net als in andere landen, een grote rol.
En als we écht eerlijk zijn: we wachten vaak tot het te laat is. Tot iemand zijn spaargeld kwijt is. Tot relaties stuklopen. Tot mensen zichzelf niet meer herkennen in de spiegel.
Waarom wachten we zo lang? Waarom grijpen we niet eerder in? Het antwoord is simpel: we denken dat het wel meevalt. En precies dáárom gaat het mis.
Vandaag kijken we naar wat experts zeggen dat er anders moet. Dit zijn vijf dingen die we vandaag al kunnen doen om gokverslaving écht te voorkomen.
1. Eén speellimiet voor iedereen – en niet per goksite
Wist je dat elk online casino in Nederland je €700 per maand laat uitgeven? En dat er momenteel 26 legale aanbieders zijn?
Reken maar uit. Je kunt gewoon €18.200 per maand vergokken zonder dat iemand ingrijpt.
👉 We hebben één centrale speellimiet per persoon nodig. Niet per aanbieder.
Het is geen inbreuk op je vrijheid. Het is een vangnet. Zodat mensen die de controle kwijt zijn, niet ongezien kunnen blijven doorspelen.
En nee, dit is geen sciencefiction. Het is technisch al lang mogelijk. Het moet alleen nog gewíld worden.
2. Zorgplicht moet meer zijn dan een mooi woord
In theorie moeten gokbedrijven je beschermen als je te veel speelt. In de praktijk? Klik je gewoon weer op “Ik begrijp het” en je kunt door. Zorgplicht moet iets betekenen.
❌ “Klik, doei.”
✅ “Hé, dit gedrag is risicovol – laten we praten.”
En vooral: laat dit controleren door een onafhankelijke partij. Niet door de gokbedrijven zelf. Want eerlijk is eerlijk: als de slager zijn eigen vlees keurt, krijgt hij altijd vijf sterren.
3. Onderwijs jongeren vóórdat het misgaat
Gokken is overal. In voetbalreclames, op Instagram, in games. Jongeren groeien ermee op alsof het normaal is. Maar op school? Geen woord erover. Terwijl ze daar wél leren over roken, seks en alcohol.
👉 Laat jongeren zien wat erachter zit: de trucs van casino’s, de mechanismen van verslaving, de échte verhalen.
👉 Geef ze handvatten om nee te zeggen vóór ze in de verleiding komen.
En nee, het hoeft geen saaie PowerPoint te zijn. Zet een ervaringsdeskundige voor de klas. Dat raakt mensen.
4. Hulp moet snel en eenvoudig zijn
Als iemand eindelijk toegeeft dat hij of zij hulp nodig heeft, is dat een enorme drempel die ze net hebben overwonnen.
Wat moet je dan vooral niet doen? Zeggen: “Prima, je bent over 12 weken aan de beurt.”
Het moment is dan misschien al voorbij. De motivatie? Weg. De ellende? Groter.
Doe dit in plaats daarvan:
✅ Meer behandelcentra
✅ Snellere doorverwijzingen
✅ Laagdrempelige hulp – anoniem, online, of via de huisarts
✅ En vooral: zet ervaringsdeskundigen in. Zij weten hoe dat moment voelt.
5. Laat mensen die het hebben meegemaakt meebeslissen
Iedereen praat over gokverslaving. Beleidsmakers, gokbedrijven, gezondheidsinstanties.
Maar weet je wie er vaak níét aan tafel zit? De mensen die het zelf hebben doorgemaakt.
Zij weten precies waar het misgaat. Wat werkt. Wat niet. Geef hen een plek aan tafel. Laat hen meedenken over beleid, voorlichting, hulpverlening. Want je kunt duizend rapporten lezen, maar één eerlijk verhaal zet pas écht iets in beweging.
Conclusie
Gokverslaving is niet iets dat alleen anderen overkomt. Het kan je buurman zijn. Je zoon. Je collega. Of jezelf.
En nee, we gaan het nooit helemaal uitbannen. Maar we kunnen wél zorgen dat er minder mensen vallen. En dat degenen die vallen, sneller worden opgevangen.
Het begint niet met papierwerk. Het begint met keuzes durven maken.
Vandaag. Niet pas als het te laat is.