Kansspelen zijn voor een aanzienlijk deel van de Britse bevolking niet langer louter een vorm van ontspanning. Een recente studie suggereert dat de schade die met deze activiteit gepaard gaat een veel grotere omvang heeft dan tot nu toe werd aangenomen.
Een kwart van de spelers in de risicogroep
Gepubliceerd op 12 december 2025, is deze studie van ScienceDirect gebaseerd op de analyse van open bankgegevens van meer dan 243.000 spelers in het Verenigd Koninkrijk. De onderzoekers volgden hun transacties over een periode van één jaar om uitgavenpatronen in verband met kansspelen te identificeren.
Een van de meest opvallende bevindingen is dat bijna 25% van de geanalyseerde spelers de toekomstige verplichte financiële controles zou hebben geactiveerd die de regering wil invoeren. Deze controles, die in februari 2025 van kracht zouden worden, zijn van toepassing op iedereen die 150 pond of meer verliest over een periode van 30 dagen.
Deze relatief lage drempel heeft als doel vroegtijdig gedrag op te sporen dat kan wijzen op controleverlies of een evolutie naar potentieel destructieve gokgewoonten. De studie toont aan dat dit kwart van de spelers verantwoordelijk is voor bijna 92% van de totale uitgaven die tijdens de volledige onderzochte periode werden waargenomen – een concentratie die veel zegt over de onzichtbare risico’s achter de globale cijfers.
Maar wie zijn deze spelers? De studie wijst op een duidelijke trend: jonge mannen zijn buitenproportioneel vertegenwoordigd in deze hoogrisicogroep. Sommigen vertonen nog relatief evenwichtige gewoonten, terwijl anderen zorgwekkender gedrag vertonen, gekenmerkt door plotse uitgavenpieken, frequente verliezen of een snelle escalatie van inzetten.
Een fenomeen groter dan verwacht
Waarom veroorzaakt deze studie zoveel opschudding? Omdat ze een genuanceerdere realiteit blootlegt dan loutere statistieken over deelname aan kansspelen. Het gaat er niet alleen om wie wel of niet speelt, maar om te begrijpen hoe en in welke mate bepaalde praktijken schadelijk kunnen worden.
Een ander, onafhankelijk Brits onderzoek suggereert dat tot 2,5% van de volwassen bevolking zou kunnen lijden aan een ernstig gokprobleem, oftewel ongeveer 1,3 miljoen mensen – een cijfer dat aanzienlijk hoger ligt dan eerdere schattingen die gebaseerd waren op traditionele onderzoeksmethoden.
Deze convergentie van analyses trekt de aandacht: klassieke methoden, zoals telefonische enquêtes of vragenlijsten, zouden de realiteit van het probleem kunnen onderschatten. De studie die gebaseerd is op bankgegevens, daarentegen, vangt financiële signalen op die anders vaak onzichtbaar blijven, zoals de opstapeling van verliezen of de herhaling van transacties naar gokplatformen.
Verborgen gedragingen en diepe impact
De resultaten van AskGamblers bevestigen wat velen vermoeden: een aanzienlijk aantal spelers minimaliseert of verbergt zijn gokgewoonten wanneer ze rechtstreeks worden bevraagd. In sommige gevallen geeft bijna de helft van de spelers toe dat ze hun gedrag verbergen, en verkiest een derde verder te verliezen in plaats van toe te geven dat ze hulp nodig hebben.
Deze neiging tot verbergen is bijzonder zorgwekkend omdat ze aantoont dat risicogedrag niet altijd meteen zichtbaar is. Zolang de spelers zelf, hun omgeving of de autoriteiten deze signalen niet herkennen, kan de schade zich opstapelen zonder tussenkomst.
En de gevolgen reiken veel verder dan louter financiële verliezen: eerdere studies hebben problematisch gokken in verband gebracht met effecten op de mentale gezondheid, gebroken familiale relaties en zelfs suïcidale gedachten of pogingen. Dit bevestigt het idee dat problematisch gokken een kwestie van volksgezondheid is, en geen louter individueel gebrek.
Uiteindelijk is de strijd tegen de schade door kansspelen in het Verenigd Koninkrijk evenzeer een maatschappelijke uitdaging als een individuele. Ze benadrukt de complexiteit van het verzoenen van vrijetijdsvrijheid, de bescherming van de meest kwetsbaren en de doeltreffendheid van preventieve maatregelen.