Italië scoort hoog met kansspelbelasting en laat Duitsland achter zich
Een opvallend verschil in de inkomsten uit kansspelbelasting tussen Italië en Duitsland roept vragen op over de efficiëntie van de regelgeving en verloren potentieel. Ondanks een kleinere bevolking en BBP genereert Italië vier keer zoveel inkomsten uit kansspelbelasting als Duitsland, waardoor velen zich afvragen waar het Duitse systeem tekortschiet. Bovendien zagen we dat net omwille van die hoge belasting, de zwarte markt in Italië floreert en dat illegale casino’s er eenvoudig voet aan grond vinden.
Duitsland versus Italië
Volgens beschikbare gegevens int Duitsland, met een bevolking van ongeveer 84 miljoen (69 miljoen volwassenen) en een BBP van € 3,87 biljoen, € 2,5 miljard aan kansspelbelasting. In schril contrast hiermee incasseert Italië, met 59 miljoen mensen (50 miljoen volwassenen) en een BBP van € 2,13 biljoen, maar liefst € 10 miljard.
Dit aanzienlijke verschil heeft geleid tot kritiek op het Duitse regelgevingskader. Hoewel Duitsland vaak wordt geassocieerd met orde en efficiëntie, lijkt het complexe compliance-doolhof de inning van inkomsten te belemmeren. De cijfers zijn vooral schrijnend gezien de grotere volwassen bevolking en het aanzienlijk grotere BBP van Duitsland. De zwarte markt van kansspelen in Duitsland was ook eerder al een bron van zorgen, want ook hier vinden illegale aanbieders eenvoudig de weg naar duitse spelers. De operatoren kunnen omwille van strenge regelgeving al niet meer bijblijven met legale operatoren en trokken al aan de alarmbellen.
Het in evenwicht brengen van regelgeving en sectorgroei
De gegevens suggereren dat Italië erin is geslaagd een evenwicht te vinden tussen regelgeving, het genereren van inkomsten en de groei van de sector. Dit roept de vraag op of Duitsland zou kunnen profiteren van het overnemen van aspecten van het Italiaanse model. Althans zo zou de politiek het zien, maar door het ontstaan van een groot illegaal aanbod is de kost van volksgezondheid aanzienlijk groter geworden dan het geld dat de schatkist binnenstroomt. Zo zagen we onlangs zelfs nog profvoetballers zoals Tonali die ten prooi vielen van de Italiaanse Maffia.
De belangrijkste vragen zijn nu: Moet Duitsland naar Italië kijken voor begeleiding bij de regelgeving van kansspelen? of heeft Duitsland reeds het gevoel dat het op een moeilijke evenwichtsoefening staat? Het wilt niet eindigen zoals Italië, met een volle schatkist maar met een resem aan menselijke drama’s en malafide figuren die zich eenvoudig verrijken zonder dat de schatkist hiervan kan meeprofiteren.