Gokverslaving: het aangrijpende verhaal van Robin, een ex-verslaafde die nu voor de Ksa werkt

Robin, 49, neemt Rijnmond in vertrouwen over zijn verslaving. Voor hem begon het allemaal al op zeer jonge leeftijd toen hij werd aangetrokken door de zwaailichten en het geluid van speelautomaten. De eerste vonk ontstond in een bescheiden plaatselijke cafetaria, waar hij als tiener na een uitje met vrienden zijn laatste muntjes in een automaat stopte. Wat een onschuldige afleiding leek, veranderde langzaam in een neerwaartse spiraal.

“De zwaailichten en de sfeer van het casino waren bedwelmend, bijna magisch.”

Tijdens zijn universiteitsjaren in Rotterdam verslechterde de situatie. In plaats van lessen te volgen, brengt Robin hele dagen door in speelkamers, waar hij zijn gewoonte voor zijn ouders verborgen houdt. Dit dubbelleven, gevoed door leugens en geheimen, wordt zijn dagelijks leven.

Leugens en financiële ruïnes

Robin verloor in twintig jaar tijd zo’n 200.000 euro in gokhallen. Hij geeft toe dat dit bedrag hem een ​​elektrische schok bezorgde. Hij sluit leningen af, vermenigvuldigt kredieten en onderschept bankafschriften om de waarheid voor de mensen om hem heen te verbergen. Zijn eerste behandelingspoging in 2005 mislukte: hoewel hij bijeenkomsten bijwoonde, gedroeg Robin zich niet beter.

In 2010 ontdekte zijn partner echter een verdacht bankafschrift en confronteerde Robin ermee.

“Ik herinner me nog het moment dat ze me op mijn werk belde. Het was een vernedering, maar ook een opluchting. Ik had geleerd te liegen om alles te verdoezelen.”

De trigger voor verandering

Deze beproeving zet Robin ertoe aan diepere hulp te zoeken. Een psycholoog helpt hem de bron van zijn zelfdestructieve gedrag te identificeren: zijn moeite met het beheersen van emoties.

“Toen mijn vader stierf, stortte ik in. Ik had nooit geleerd om met moeilijke situaties om te gaan.”

Tegenwoordig beoefent Robin open communicatie en deelt ze haar emoties. Hij is ook betrokken bij steungroepen zoals AGOG (Anonieme Gokkers Omgeving Gokkers), een onderlinge hulpvereniging.

“Ik leid bijeenkomsten om mensen te helpen die dezelfde beproevingen doormaken. Het geeft mij troost en een gevoel van doelgerichtheid.”

Een dagelijkse strijd

Robin beschouwt zichzelf niet als genezen. Zijn reis is echter een inspirerend bewijs dat het mogelijk is om lijden in kracht om te zetten en betekenis in het leven te vinden.

“Verslaving is een voortdurende strijd. Ik weet dat ik nooit meer kan spelen, omdat het alles kan vernietigen.”

Tegenwoordig werkt Robin voor de Kansspelautoriteit in Nederland. Vanaf zijn sollicitatiegesprek was hij transparant over zijn verleden, door zich aan te sluiten bij de Ksa wil hij helpen voorkomen wat hij heeft meegemaakt. Hij promoot tools zoals het Gokstop-register, dat de toegang tot casino’s blokkeert voor risicovolle spelers.

Zoek hulp in België

Als u denkt dat u aan een gokverslaving lijdt, of als u denkt dat een van uw dierbaren hieraan lijdt, zijn er verschillende middelen en verenigingen beschikbaar om u te helpen.

Hier zijn enkele van deze bronnen:

• SOS Gokken (0800 35 777) biedt een anonieme en gratis hulplijn
• De kliniek voor speel- en andere gedragsverslavingen
• De site gokhulp.be biedt verschillende tests aan om te zien waar je staat ten opzichte van het spel
• De website www.stopoptijd.be van de kansspelcommissie

Bovendien kan vrijwillige zelfuitsluiting worden geactiveerd via het EPIS-register, waardoor de toegang tot casino’s en online spelplatforms wordt geblokkeerd.