Australische toezichthouder beschuldigd van favoritisme tegenover bookmakers
•
8 okt 2025 •
Reading time: 3 minutes Al enkele maanden ligt de Northern Territory Racing and Wagering Commission (NTRWC), de belangrijkste autoriteit die instaat voor de regulering van online gokken in Australië, onder vuur wegens verontrustende beschuldigingen van gebrekkig toezicht, belangenconflicten en te nauwe banden met de operatoren die ze geacht wordt te controleren.
Verontrustende persoonlijke en professionele banden
De NTRWC verleent licenties aan meer dan 40 online operatoren, waaronder Sportsbet, Ladbrokes en Bet365, en fungeert in de praktijk als nationale regulator voor online weddenschappen.
Een onderzoek van het televisieprogramma Four Corners van ABC bracht echter gedrag aan het licht dat tot dan toe minder zichtbaar was: sommige commissieleden van de NTRWC bezitten of zijn mede-eigenaar van renpaarden — een praktijk die oorspronkelijk verboden was door de oprichtingswet van de commissie, maar mogelijk werd gemaakt na wetswijzigingen.
Alastair Shields, voorzitter van de commissie sinds 2018, blijft niet gespaard. Hij gaf toe dat hij uitnodigingen van bookmakers had aangenomen en een persoonlijke gokrekening had bij Sportsbet. Wanneer journalisten hem vragen hoe hij zijn werktijden beheert of waarom bepaalde klachten zo lang blijven liggen, zwijgt hij.
Een ander punt van zorg: transparantie. Ondanks haar omvang en haar groeiende rol in een bloeiende sector heeft de NTRWC sinds 1993 geen jaarverslag meer gepubliceerd.
Toen de kritiek luider werd
Terwijl de gokschade in Australië recordhoogtes bereikt, wordt de kritiek scherper. Het land kent een van de hoogste gokverliezen per inwoner ter wereld.
Politieke stemmen, zoals die van onafhankelijk parlementslid Andrew Wilkie, hekelen een nutteloze toezichthouder. Gebruikersverenigingen vragen zich af: hoe kan een land dat kampt met een crisis van dwangmatig gokken rekenen op een orgaan dat partijdig, onderbemand en soms verweven is met de industrie die het moet controleren?
Lauren Levin, een sleutelfiguur in de hervormingscampagne, herinnert eraan dat het oorspronkelijke doel van de commissie niet zozeer de bescherming van consumenten was, maar de ontwikkeling van de paardenrennen- en gokindustrie.
De cijfers zijn alarmerend: volgens ABC werd in ongeveer twee derde van de 170 beslissingen sinds 2017 geen enkele overtreding vastgesteld bij de operatoren. Geen enkele bookmaker heeft ooit zijn licentie verloren of geschorst gezien.
Verdediging en rechtvaardiging: het kamp van de tegenstanders van verandering
De kritiek blijft niet onbeantwoord. Vanuit de industrie menen sommigen dat de toezichthouder zijn taken naar behoren uitvoert. Kai Cantwell, directeur van Responsible Wagering Australia, verzekert dat de commissie sterke consumentenbescherming biedt en een grondig inzicht heeft in de online omgeving waarin bookmakers actief zijn.
De regering van het Northern Territory bevestigde dat ze de beschuldigingen van belangenconflicten binnen de commissie onderzoekt, al weigerde ze verdere commentaar te geven.
Welke hervormingen om het vertrouwen te herstellen?
Naarmate de druk toeneemt, worden verschillende hervormingspistes besproken. Een van de eerste zou zijn om de institutionele onafhankelijkheid van de NTRWC te versterken, bijvoorbeeld door strengere onverenigbaarheden op te leggen: geen directe of indirecte financiële banden meer met operatoren, het afschaffen van deeltijdse functies voor bepaalde commissarissen, en het regelmatig publiceren van openbare rapporten. Transparantie en verantwoording lijken essentiële hefbomen.
Een andere voorgestelde maatregel is het versterken van de sancties: tot nu toe heeft geen enkele operator zijn licentie verloren of werd geschorst, wat sommigen verontrust die vinden dat regulering ook echte gevolgen moet hebben bij inbreuken. Ook het inschakelen van onafhankelijke onderzoeken zou kunnen helpen om het vertrouwen van het publiek te herstellen.
Het fundamentele dilemma
De centrale vraag blijft: kan een toezichthouder geloofwaardig blijven als hij zo nauw verbonden is met degenen die hij reguleert? Wanneer commissarissen paarden bezitten, een voorzitter voordelen aanvaardt of zelf gokt, is het risico dubbel: een te grote tolerantie tegenover de industrie en een verzwakking van de beschermende rol tegenover de meest kwetsbare burgers.Het debat gaat niet enkel over institutionele kwesties: het raakt aan waarden, aan het evenwicht tussen economische ontwikkeling en sociale verantwoordelijkheid, tussen speelvrijheid en bescherming van mensen.