Geheime deals die Britse operatoren beschermen? De UKGC ligt onder vuur!

De UKGC, de Britse gokcommissie, is verwikkeld in een controverse na onthullingen over een schimmig systeem dat gokoperatoren toelaat publieke sancties te ontlopen in ruil voor donaties aan goede doelen.

De Britse Gambling Commission (UKGC), de autoriteit die verantwoordelijk is voor de regulering van kansspelen in het Verenigd Koninkrijk, krijgt hevige kritiek na onthullingen over een praktijk die als bijzonder ondoorzichtig wordt beschouwd. In de voorbije vijf jaar zouden niet minder dan 38 gokoperatoren onder een speciaal regime van vertrouwelijke maatregelen zijn geplaatst, waardoor zij formele sancties konden vermijden – op voorwaarde dat zij geld schonken aan liefdadigheidsinstellingen.

Een van de meest schokkende gevallen is dat van Luke Ashton, een vader die zelfmoord pleegde als gevolg van een gokverslaving die niet werd opgemerkt door Betfair, dat op dat moment onder dit beschermingsregime viel. Terwijl de Commissie zich tracht te verantwoorden, eisen families van slachtoffers, parlementsleden en verenigingen dringende hervormingen gebaseerd op transparantie en verantwoordelijkheid.

Deze onthullingen, verkregen door The Observer via een verzoek tot toegang tot overheidsinformatie, werpen ernstige vragen op over de doeltreffendheid en transparantie van de toezichthouder.

2 miljoen pond in ruil voor anonimiteit

Sinds 2020 hebben de betrokken bedrijven in totaal ongeveer 2 miljoen pond sterling geschonken aan organisaties die werken aan het verminderen van gokschade. Een verwaarloosbaar bedrag vergeleken met de 15,6 miljard pond aan inkomsten die de goksector in het VK in dezelfde periode genereerde.

Concreet konden operatoren die regelgevende tekortkomingen hadden toegegeven, via deze speciale procedure publieke disciplinaire maatregelen vermijden door de betreffende winsten over te maken aan goede doelen. De naam van de betrokken bedrijven bleef geheim, wat volgens veel waarnemers de missie van de toezichthouder ondermijnt.

Betfair, Flutter en het drama van Luke Ashton

Het meest sprekende voorbeeld van dit systeem is dat van Luke Ashton, een 40-jarige vader die in april 2021 zelfmoord pleegde nadat hij gokverslaafd raakte. Tijdens een onderzoek in 2023 werd onthuld dat operator Betfair, eigendom van het concern Flutter, Luke Ashton niet als risicospeler had geïdentificeerd. Een ernstig falen met dramatische gevolgen.

Pas na het onderzoek gaf de UKGC toe dat Betfair op het moment van het drama onder speciale maatregelen viel. De operator had elke formele sanctie vermeden door £635.123 te schenken aan goede doelen, in het kader van het vertrouwelijke regime.

Sindsdien beweert Betfair de spelersbescherming te hebben versterkt, maar voor de familie Ashton komt dat te laat.

“Speciaal” mag niet “beschermd” betekenen

Annie Ashton, de weduwe van Luke, veroordeelt scherp de houding van de Gambling Commission:

“De Commissie lijkt meer bekommerd om de reputatie en groei van gokbedrijven dan om de bescherming van kwetsbare personen.”

Zij betreurt dat de herhaling van deze geheime deals elke echte verantwoordelijkheid van operatoren verhindert, zelfs wanneer de gevolgen zo tragisch zijn als de dood van een speler.

“Speciale maatregelen mogen geen speciale bescherming betekenen. Er moet volledige transparantie zijn.”

Mevrouw Ashton onthult dat zij na de dood van haar man een ontmoeting had met Andrew Rhodes, directeur-generaal van de UKGC. Tijdens die bijeenkomst, bijgewoond door andere rouwende families, zou Rhodes nooit hebben vermeld dat Betfair op dat moment onder speciale maatregelen stond. Een stilzwijgen dat het vermoeden van doofpotoperaties alleen maar versterkt.

Oproep tot transparantie

De kritiek komt niet enkel van nabestaanden. Don Foster, liberaal-democratisch lid van het Hogerhuis en voorzitter van Peers for Gambling Reform, hekelt het vertrouwelijke karakter van deze maatregelen:

“Het is totaal onaanvaardbaar dat zulke praktijken achter gesloten deuren plaatsvinden. Dit beschermt de spelers niet, integendeel.”

Matt Zarb-Cousin, directeur van de organisatie Clean Up Gambling, valt hem bij:

“Het publiek heeft het recht te weten welke operatoren de regels voor consumentenbescherming niet naleven.”

Hij eist dat de Commissie de volledige lijst publiceert van bedrijven die onder speciale maatregelen vallen, zodat spelers geïnformeerde keuzes kunnen maken.

De UKGC verdedigt zich maar overtuigt niet

In het oog van de mediastorm probeert de UKGC haar beleid te verantwoorden. Ze stelt dat, zoals veel regulerende autoriteiten, ze beschikt over een waaier aan maatregelen, waarvan sommige niet systematisch openbaar worden gemaakt, vooral wanneer het risico op schade voor de consument als laag of onbestaand wordt ingeschat.

Ze voegt eraan toe dat het regelgevingsverleden slechts een beperkte rol speelt in de keuzes die consumenten maken omtrent kansspelen, en dat er altijd openbare registers met regelgevingsmaatregelen beschikbaar zijn. Een verdediging die door veel betrokkenen als onvoldoende wordt beschouwd, gezien de sterke perceptie van voorkeursbehandeling.