Globale stortingslimiet: welke risico’s voor spelers?
Al maanden woedt er in Nederland een debat over de invoering van maandelijkse stortingslimieten die gelden voor alle online kansspelaanbieders samen. Hoewel de maatregel bedoeld is om spelers beter te beschermen, roept ze grote bezorgdheid op. Problemen rond privacy, technische uitdagingen en bedreigingen voor de kanalisatie naar het legale aanbod vormen serieuze obstakels voor de invoering ervan.
Sinds oktober 2024 hanteert Nederland een maandelijkse stortingslimiet per aanbieder. Deze gesegmenteerde aanpak – €700 voor volwassenen, €300 voor jongeren van 18 tot 23 jaar – blijkt effectief te zijn. Maar de overheid wil verder gaan: een globale, interoperabele limiet tussen alle aanbieders. Zodra een speler het plafond bij één aanbieder bereikt, wordt hij bij alle anderen geblokkeerd.
Staatssecretaris Struycken sprak hierover in het NPO Radio-1 programma Langs de Lijn en Omstreken. Hoewel hij het project volledig steunt, gaf hij aan dat een globale limiet een grote uitdaging vormt en mogelijk in strijd is met de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG).
Een mogelijke schending van de AVG-regelgeving
Sinds 2018 is naleving van de AVG verplicht in Nederland, net als in België. Het instellen van een globaal limietensysteem vereist de gecentraliseerde verzameling van gevoelige persoonsgegevens: identiteitsgegevens, financiële gedragingen, stortingsinformatie. Deze vereisten botsen met verschillende principes van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG):
- Transparantie: spelers moeten begrijpen wie hun gegevens verwerkt en waarom. In een systeem dat gedeeld wordt tussen meerdere aanbieders en een centrale autoriteit, is die duidelijkheid moeilijk te garanderen.
- Dataminimalisatie: alleen strikt noodzakelijke informatie mag worden verzameld. Toch impliceert een transversale controle een systematische verzameling, ook van spelers zonder probleemgedrag.
- Bewaartermijn: gegevens mogen niet oneindig worden opgeslagen. Een dergelijk systeem vereist echter langdurige opslag van financiële en gedragsdata.
De fundamentele garanties op privacy kunnen ondermijnd worden door zo’n invasieve monitoring, in naam van een legitiem maar mogelijk disproportioneel doel.
Technische uitdagingen moeilijk te overwinnen
Zelfs als juridische obstakels overwonnen worden, blijft de technische haalbaarheid van een gecentraliseerd systeem problematisch om verschillende redenen:
- Realtime gegevensuitwisseling: data moeten onmiddellijk gesynchroniseerd worden tussen aanbieders en de toezichthouder om overschrijdingen te vermijden. Enkele seconden vertraging kunnen limieten vervalsen en leiden tot onrechtvaardigheid voor spelers.
- Unieke identificatie: het systeem moet elke speler uniek herkennen, wat een gemeenschappelijke identificatie bij alle aanbieders vereist. Dat zou het rijksregisternummer kunnen zijn, maar verhoogt bij hacking het risico drastisch.
- Extreem hoge cyberbeveiliging: de concentratie van gegevens in één database maakt het tot een groot doelwit voor cybercriminelen. Er zal een onfeilbaar systeem moeten worden opgezet.
- Softwarecompatibiliteit: aanbieders gebruiken niet allemaal dezelfde systemen. Een gemeenschappelijk protocol opleggen vergt tijd, middelen en stelt kleine spelers bloot aan feitelijke uitsluiting.
- Foutenbeheer: als een speler ten onrechte wordt geblokkeerd, moet hij begrijpen waarom en snel een oplossing krijgen. Geautomatiseerde systemen zijn echter vaak ondoorzichtig.
Bedreiging voor de kanalisatie naar het legale aanbod
Het rapport van de Kansspelautoriteit (Ksa) van februari 2025 toont een goede kanalisatie qua spelers (91% speelt op legale sites), maar zorgwekkend qua financiële volumes: bijna 50% van het ingezette geld zou naar de zwarte markt vloeien.
En de cijfers worden slechter. Volgens het Keurmerk Verantwoorde Affiliates (KVA):
- In oktober 2024 trokken 19 illegale sites 172.000 maandelijkse bezoekers op zoek naar termen als “casino zonder Cruks”.
- In februari 2025 sprong dat cijfer naar meer dan 410.000.
- In maart 2025 overschreed het totale verkeer naar illegale sites de grens van één miljoen maandelijkse bezoeken.
Deze campagnes richten zich specifiek op spelers die gefrustreerd zijn door de beperkingen in het legale circuit. Worden de beperkingen te streng, dan zullen nog meer spelers hun toevlucht zoeken tot niet-gereguleerde platforms, vaak in het buitenland, waar er geen enkele consumentenbescherming is.
Ook een globale limiet in België?
Ook in België is het onderwerp van een globale limiet ter sprake gekomen. Volgens het Vlaams expertisecentrum voor alcohol en andere drugs (VAD) is een globale limiet noodzakelijk om te vermijden dat spelers meerdere accounts aanmaken bij verschillende aanbieders om meer dan de wekelijkse limiet van €200 te kunnen inzetten.
Deskundigen uit de iGaming-sector stellen echter dat dit net de beste manier zou zijn om spelers nog verder richting het illegale aanbod te duwen.Als België een globale limiet oplegt, zal het met dezelfde moeilijkheden geconfronteerd worden als Nederland. Voorlopig is er nog geen beslissing in die richting genomen.