Sportweddenschappen en een neerwaartse spiraal: het ongefilterde verhaal van een ex-verslaafde

Noah Vineberg, een 52-jarige inwoner van Ottawa, viert vandaag meer dan zeven jaar abstinentie nadat hij bijna een miljoen dollar had verkwist aan kansspelen, waarvan het merendeel aan sportweddenschappen. Het relaas van een fragiele psychologische wederopbouw van een man die zich vandaag inzet om anderen te begeleiden naar een uitweg uit de afhankelijkheid.

Om de huidige veerkracht van Noah Vineberg te begrijpen, moet men de diepte van de afgrond meten waaruit hij zich heeft losgerukt. Hij vertrouwde zijn verhaal toe aan Casino Beats tijdens een emotioneel interview.

Alles begon met een onschuldige weddenschap op tienjarige leeftijd, een vonk die tijdens zijn middelbareschooltijd uitgroeide tot een vuurzee via het overheidsplatform Pro-Line. Dit systeem, dat het mogelijk maakt om gecombineerde weddenschappen van 3 tot 10 selecties samen te stellen, werd voor hem de toegangspoort tot een allesverterende verslaving.

1 miljoen dollar verloren

In totaal schat Vineberg dat hij 1 miljoen dollar heeft verloren. Hoewel poker, blackjack en krasloten hebben bijgedragen aan deze financiële aderlating, waren het vooral de sportweddenschappen die het zwaarst doorwogen, met 600.000 dollar die in weddenschappen verdween.

Verslaving kent geen rationele logica. Vineberg gokte op hockey, paardenrennen, voetbal en zelfs cricket, een sport waarvan hij de regels nochtans niet kende.

“Ik heb aan den lijve ondervonden hoe sportweddenschappen een leven kunnen verwoesten. Ik heb tegen mijn familie gelogen, huwelijken ondermijnd, hypotheekbetalingen gemist, aan zelfmoord gedacht… Ik heb veel meer verloren dan alleen geld.”

Vandaag, als voorzitter van de lokale afdeling 279 van de ATU (Amalgamated Transit Union) en vader van vier kinderen, kijkt Vineberg met helderheid terug op die donkere jaren. Hij heeft zijn vroegere pijn omgevormd tot een pedagogisch instrument.

Een broos herstel

Gevraagd naar de aard van zijn herstel verwerpt Noah Vineberg het idee van een definitieve overwinning. Voor hem is nuchterheid een dunne lijn die met nederigheid moet worden bewandeld. Gokverslaving is vaak slechts het symptoom van een dieper onbehagen, een manier om te ontsnappen aan de realiteit en emotionele pijn.

Waakzaamheid moet constant zijn. Zoals hij benadrukt, draagt elke ingrijpende levensgebeurtenis, positief of negatief, het risico van een terugval in zich.

“Het is broos. Een terugval kan om de hoek loeren. Zoals alles wat de moeite waard is in het leven, vergt dit werk, toewijding en inspanning.”

Van patiënt naar mentor

De verlossing van Vineberg verloopt via actie. Hij is een vaste spreker geworden binnen het Hotel Dieu Grace Gambling and Digital Dependence Program, de instelling die hem zelf heeft geholpen om eruit te komen.

Deze statusverandering was een kantelmoment voor hem. Tijdens de viering van het 25-jarig bestaan van het programma, waar hij was uitgenodigd om te spreken, stelde de directeur hem niet voor als een voormalige patiënt, maar als een nieuw lid van het team. Die erkenning veranderde zijn zelfbeeld. Hij was niet langer een slachtoffer, maar een actor van verandering met verantwoordelijkheden.

De kracht van de groep en van empathie

Tijdens zijn tussenkomsten probeert Vineberg geen lessen te geven. Hij vertelt zijn verhaal, soms rauw, soms emotioneel, maar altijd echt.

Zijn brandstof? De vonk van hoop die hij ziet oplichten in de ogen van de deelnemers wanneer ze beseffen dat hun leven niet noodzakelijk hoeft te eindigen waar dat van Vineberg bijna was geëindigd.

Hij deelt dit traject met een “wapenbroeder”, iemand die hij ontmoette nog vóór hij het programma binnenging en met wie hij alle stappen van de therapie doorliep. Deze persoon, die hij vandaag als familie beschouwt, leidt inmiddels een bijeenkomst van Anonieme Gokkers.

Aan spelers die vandaag nog steeds worstelen, geeft Noah Vineberg een advies dat verder gaat dan louter abstinentie. Als de gemakkelijke weg altijd naar ontgoocheling leidt, dan is de moeilijke weg van herstel het mooiste geschenk dat men zichzelf kan geven.

“Mijn boodschap aan iedereen die strijdt is deze: empathie is essentieel. Herstel is het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven. Koester het. Respecteer het. Neem het niet als vanzelfsprekend.”