Kansspelautoriteit slaat alarm na bevindingen uit AGOG-onderzoek
•
26 jun 2025 •
Reading time: 3 minutes In het najaar van 2024 vroegen de Kansspelautoriteit en zelfhulpgroep AGOG aan mensen met een gokprobleem hoe zij hun verslaving ervaren. Het leverde 139 ingevulde vragenlijsten op. De antwoorden geven een eerlijk inkijkje in wat er misgaat — en waarom stoppen zo moeilijk is.
Deze groep vertegenwoordigt niet alle probleemgokkers in Nederland. Want de meesten zoeken helemaal geen hulp. Maar de inzichten zijn scherp genoeg om serieus te nemen.
Jong beginnen en snel online verdwalen
De meeste deelnemers begonnen met gokken voordat ze 24 waren. Bijna de helft zelfs al voor hun achttiende. In plaats van fysieke speelhallen of casino’s kiezen jonge gokkers nu vaker voor online platforms.
Die overstap naar digitaal is niet zonder gevolgen. Veel deelnemers gaven aan op meerdere goksites tegelijk te spelen. Soms zelfs op illegale platforms. Dat gebeurde bijvoorbeeld omdat ze geblokkeerd waren in Cruks, of omdat legale alternatieven nog niet bestonden.
En ja, bijna iedereen herkende het patroon: steeds hogere inzetten, de drang om verlies goed te maken, en elke dag opnieuw gokken. Wie eenmaal begint, komt er lastig vanaf.
Financiële en mentale klappen zijn groot
De schade is niet alleen in geld te meten, maar het verschil is wel opvallend. De helft van de deelnemers verloor meer dan €50.000. Maar een kwart verloor minder dan €1.000. Je hoeft dus geen tienduizenden euro’s kwijt te zijn om in de problemen te komen.
Naast schulden kampen veel mensen met stress, relatieproblemen en depressieve gevoelens. Toch stopt lang niet iedereen op tijd. Meer dan de helft sloot zich pas in de afgelopen twee jaar aan bij AGOG. Meestal na grote problemen thuis of op het werk.
Gokbedrijven grijpen zelden in
Hoewel gokbedrijven wettelijk verplicht zijn om in te grijpen bij risicogedrag, gebeurt dat in de praktijk nauwelijks. Meer dan twee derde van de deelnemers werd nooit persoonlijk benaderd. Slechts 17 procent kreeg een speelverbod opgelegd.
En zelfs dan werkt het zelden. De helft van de mensen die wel werden uitgesloten, stapte gewoon over naar een andere aanbieder. Het probleem wordt dus verplaatst, niet opgelost.
De verleiding ligt overal
Stoppen is moeilijk. Zeker als de prikkels blijven komen. Denk aan gokreclames, speelhallen in de buurt of zelfs vrienden die blijven meespelen.
De legalisering van online gokken heeft de drempel verlaagd. En met de toename van reclamecampagnes lijkt die grens alleen maar verder te vervagen.
“Ik heb het idee dat iedereen nu gokt. En ik zie nergens minder reclame, alleen maar meer. Wat levert dit ons eigenlijk op?”, vraagt een deelnemer zich af.
Kansspelautoriteit wil harder optreden
De toezichthouder zegt de uitkomsten serieus te nemen. Er moet meer gebeuren om mensen te beschermen. Denk aan strengere limieten, persoonlijke interventies en betere voorlichting.
Want zolang de omgeving uitnodigt tot gokken, blijft het risico bestaan. Voor wie eenmaal is gevallen, is de kans op terugval altijd dichtbij.