Michael Jordan, koning van het basket… en van de casino’s
Michael Jordan is zonder twijfel een van de grootste namen in de sportwereld. Icoon van de NBA, zesvoudig kampioen, tweevoudig olympisch kampioen en een levende legende. Toch schuilt er achter dit stralende imago een duistere kant: een intense, zo niet oncontroleerbare passie voor gokken. Maar hoe ver ging die obsessie? En speelde ze een rol in zijn mysterieuze verdwijning uit de NBA in 1993?
Gokgedrag dat teruggaat tot zijn tienerjaren
Jordans drang naar risico’s ontstond niet in de luxehotels van Las Vegas. Al op de middelbare school begon hij te gokken, vooral op golf – zijn favoriete sport buiten basketbal. In 1982 dook een eenvoudig cheque van 5 dollar, verloren bij een weddenschap, jaren later opnieuw op tijdens een veiling. Het werd een vroeg symbool van een gedragspatroon dat alleen maar zou groeien.
Op de golfbaan zocht Jordan geen ontspanning. Hij zag het als een parallel speelveld, een andere arena. In 1991 gaf hij een cheque van 57.000 dollar aan een zekere Slim Bowler, zogezegd als lening. Probleem: Bowler was betrokken bij drugshandel. Hij werd veroordeeld voor witwaspraktijken en belandde in de gevangenis. Dat was nog maar het begin.
Twee jaar later publiceert Richard Esquinas, een vaste golfpartner van Jordan, een boek met als titel Michael and Me: Our Gambling Addiction, My Cry for Help. Daarin beweert hij dat Jordan hem 1,25 miljoen dollar verschuldigd was. De zaak werd geregeld met een minnelijke schikking van 300.000 dollar. Jordan ontkende elke verslaving en beweerde alles onder controle te hebben. Maar de feiten stapelden zich op.
Competitie ten koste van alles
Een van zijn voormalige ploegmaats, Will Perdue, herinnert zich dat Jordan geen grenzen kende. Terwijl sommige spelers symbolisch één dollar inzetten, gokte Jordan duizenden dollars tegen mensen uit zijn entourage. Wanneer men hem vroeg waarom hij wou meespelen aan een tafel met lage inzetten, antwoordde hij koel:
“Omdat ik wil kunnen zeggen dat ik jouw geld in mijn broekzak heb.”
Die drang naar dominantie strekte zich uit tot alle domeinen. Tijdens een etentje bij een ploegmaat speelde Jordan kaarten met diens moeder… en probeerde hij vals te spelen toen zij even weg was. Niets hield hem tegen.
Zelfs MTV-presentatrice Lisa Kennedy onthulde dat Jordan haar in 1995 een weddenschap voorstelde: een dobbelspel. Als hij won, moest zij de nacht met hem doorbrengen. Ze won het spel, dankzij tickets voor een Knicks-wedstrijd.
Het schandaal van Atlantic City
Mei 1993. De Bulls staan 0-2 achter tegen de Knicks in de conferencefinale. De pers heeft het over maar één ding: de nacht die Jordan doorbracht in het casino van Atlantic City, vlak voor wedstrijd 2. Hij verklaarde dat hij met zijn vader een limousine huurde om te ontspannen en voor 1 uur ’s nachts terug was. Technisch had hij geen enkele regel overtreden.
De zaak had daar kunnen stoppen. Maar in een al beladen context zorgde dit uitje voor opschudding. Enkele maanden later verrast Jordan vriend en vijand: hij kondigt zijn pensioen aan. Hij is pas 30.
Plots pensioen, de dood van zijn vader en verdenkingen
Officieel wijst Michael Jordan op mentale uitputting. Maar velen stellen zich vragen: verbergt deze beslissing iets anders? De moord op zijn vader in juli 1993 voedt de speculaties. James Jordan wordt dood teruggevonden, doodgeschoten. Het onderzoek vindt geen direct verband met gokken. Maar volgens sommige journalisten, zoals Mark Wicker, is de timing opvallend:
“De vader werd vermoord. De zoon heeft gokschulden. Toeval?”
Geruchten over een geheime schorsing door de NBA doen de ronde. David Stern, toenmalig commissioner, ontkent dit krachtig. Maar Jordans verklaring bij zijn afscheid doet twijfels rijzen:
“Ik kom terug… als David Stern het mij toelaat.”
Twee jaar later is hij terug. Hij wint nog drie titels en wordt een wereldwijd merk. Maar hij stopt nooit echt met gokken.
Verslaafd… of gewoon verslaafd aan winnen?
Michael Jordan heeft nooit ontkend dat hij gokte. Hij beweerde altijd dat hij kon stoppen als hij dat wou. En voor hem betekende verslaving verlies van controle. Volgens hem had hij alles onder controle. Hij zei zelfs dat hij zijn verliezen altijd terugbetaalde aan zijn vrouw, wat op een zekere schuld wijst, zonder ooit echt te stoppen.
“Ik weet wat ik doe. Maar als ik het gevoel heb iets gedaan te hebben dat de familie in verlegenheid brengt, wil ik dat goedmaken – maar ik wil ook verdergaan.”
Dus, was hij echt gokverslaafd? Of eerder verslaafd aan wat het gokken betekende: rivaliteit, adrenaline, overwinning? Voor Jordan was gokken misschien gewoon een natuurlijk verlengstuk van zijn competitieve aard. Een ander speelveld.