Historische staking in de Franse paardenrace-industrie tegen de voorgestelde toeslag

De paardenrace-industrie bereidt zich voor op een ongekende mobilisatie op donderdag 7 november, waarbij een “dode dag” alle races in Frankrijk zal lamleggen. Deze stakingsbeweging wordt aangekondigd als een krachtig antwoord op het belastingamendement van de regering, dat door veel spelers in de sector als dodelijk wordt beschouwd. Met deze mobilisatie wil de industrie haar verzet tonen tegen een belastingverhoging op paardenraceweddenschappen, een amendement dat bij de eerste lezing werd verworpen, maar waarschijnlijk zal terugkeren via een gedwongen passage door artikel 49.3 van de Grondwet.

Een ongekende protestbeweging

Paardenraces, een vlaggenschiptraditie in Frankrijk, worden daarom op 7 november opgeschort, een zeldzame gebeurtenis, ongekend sinds de Tweede Wereldoorlog en de Covid-19-pandemie. Het besluit om te stoppen met racen werd genomen door Lakhdar Terbèche, een paardenfokker en -eigenaar, die met het initiëren van deze “dode dag” hoopt een groot effect te hebben. De slogan van de beweging, “We lopen of we sterven”, weerspiegelt de urgentie die wordt gevoeld door een sector die bijna 70.000 mensen in dienst heeft.

Volgens schattingen van vakbondsverenigingen zal de staking de staat naar verwachting ongeveer 2 miljoen euro kosten.

Andere figuren betwijfelen echter het nut van een dergelijke beweging.

“Ja, het is noodzakelijk dat sociaal-professionals demonstreren tegen deze ongepaste belasting. Nee tegen de staking, want het schiet onszelf in de voet.”

Pierre Bellaiche, voorzitter van de SHN-CGC Equestrian Union

“Het annuleren van races volgende donderdag is zinloos, het geeft de regering alleen een signaal dat we het ons kunnen veroorloven om onszelf meer dan 3 miljoen euro aan netto-inkomsten te ontnemen.”

Guillaume Macaire, een bekende hindernistrainer in de industrie

Een controversieel wetsvoorstel

De kern van de eisen: een amendement op het financiële wetsvoorstel van 2025, dat voorstelt om de belasting op weddenschappen op paardenraces te verhogen, wat zowel van invloed is op weddenschappen die bij verkooppunten worden geregistreerd (van 6,9% naar 7,5%) als op die online (van 6,9% naar 15%). Parlementslid Charles de Courson had ook een voorstel ingediend om winsten van meer dan € 1.500 te belasten met 13,7%, maar dit werd ook afgewezen. De industrie blijft echter gemobiliseerd, uit angst voor een terugkeer van deze maatregelen in een andere vorm.

“Dit type belasting brengt de activiteiten van fokkers, trainers en andere professionals in gevaar.”

Guillaume Macaire

François Bayrou, burgemeester van Pau en paardeneigenaar, sprak zich ook uit ten gunste van de industrie en beschreef deze maatregelen als potentieel destructief voor duizenden banen en plattelandstradities.

Hoewel de afgevaardigden deze maatregelen met 72 tegen 57 stemmen verwierpen, hangt het spook van een beroep op artikel 49.3 in de lucht, wat de angst aanwakkert. In het geval van gedwongen invoering van deze belastingen zou de sector een ernstig verlies aan concurrentievermogen kunnen lijden, wat banen en het algehele functioneren van de paardenrace-industrie in gevaar zou kunnen brengen. Bovendien geloven veel spelers in de sector dat deze overbelasting gokkers naar illegale goksites zou kunnen leiden, waardoor de risico’s op verslaving toenemen zonder dat de legale economie hiervan profiteert.

De gevolgen van 49.3: een risico voor een hele sector

De verhoging van de belastingen op weddenschappen op paardenraces is slechts een deel van een reeks maatregelen die ook van invloed zouden zijn op sportweddenschappen, casinospellen en zelfs reclamecampagnes en promotieaanbiedingen van gokbedrijven. Zo zou de belasting op online sportweddenschappen kunnen stijgen van 10,6% naar 15%, terwijl reclame en bepaalde casinospellen ook zouden worden beïnvloed door een stijging van 6,6% naar 7,6%.

“We begrijpen de wens van de overheid om bepaalde verslavende praktijken aan banden te leggen, maar deze belastingen brengen een legale en gereguleerde sector in gevaar, die aanzienlijk bijdraagt ​​aan de overheidsfinanciën en werkgelegenheid.”

Laurent Saint-Martin, minister van Begroting

Hij beweert de paardenraces te willen beschermen, maar zonder enige garantie dat 49.3 wordt uitgesloten. Voor de sector bieden deze verklaringen geen echte garanties: het gebruik van 49.3 blijft een grote zorg.

Angst voor een gedwongen passage en de gevolgen daarvan

Door de druk te handhaven, hopen professionals in de sector een volledige herziening van deze amendementen te verkrijgen zonder hun toevlucht te nemen tot 49.3, wat voor hen een ongerechtvaardigde machtsvertoon zou zijn.

“De staking is een offer, maar als de overheid doorzet, zou dat voor velen van ons een doodvonnis betekenen.”

Thibault Lamare, woordvoerder van de vakbonden van de paardenraces

Deze mobilisatie van 7 november markeert een keerpunt voor de Franse paardenracewereld, die weigert haar toekomst in gevaar te zien komen door een belastingstelsel dat zij ongeschikt en potentieel destructief acht.

Wat is 49.3?

Artikel 49.3 van de Franse grondwet staat de regering toe een wetsvoorstel te laten aannemen zonder een parlementaire stemming, door haar verantwoordelijkheid te nemen voor de Nationale Vergadering. Als de afgevaardigden deze aanneming willen aanvechten, moeten ze een motie van afkeuring indienen. Als deze wordt gestemd, wordt de regering omvergeworpen, maar als het mislukt, wordt de tekst als aangenomen beschouwd. Artikel 49.3 is daarom een ​​krachtig, vaak controversieel, instrument waarmee wettelijke blokkades kunnen worden omzeild, maar dat ook kan worden gezien als een vorm van doordringen.

In de huidige context vreest de paardenrace-industrie dat de regering deze procedure zal gebruiken om een ​​verhoging van de weddenschapsbelastingen op te leggen, ondanks de tegenstand die is ondervonden, wat het klimaat van spanning en bezorgdheid in de sector verder zou vergroten.