Ladbrokes: 47 % van de jobs in gevaar

De gokgigant Ladbrokes, al decennialang een boegbeeld van de sector, zou al zijn fysieke agentschappen in België kunnen sluiten — het einde van een historisch model. De beslissing wordt gerechtvaardigd door financiële verliezen en de opkomst van het digitale, maar dompelt tientallen werknemers in onzekerheid en wekt de woede van de vakbonden.

Een aardbeving in de wereld van sportweddenschappen

Het nieuws kwam als een donderslag bij heldere hemel. Ladbrokes, de historische reus van de sportweddenschappen, overweegt al zijn fysieke agentschappen in België te sluiten. Een beslissing die een sector door elkaar schudt die al verzwakt was door de pandemie en de snelle opkomst van digitale platformen.

Afgelopen donderdag bevestigden de vakbonden ACLVB, ACV en ABVV de opstart van een Renault-procedure met betrekking tot 76 werknemers, bijna 47 % van het personeel van Ladbrokes België. Een aankondiging die met verbijstering en boosheid werd onthaald door het gemeenschappelijk vakbondsfront.

“Op dit moment zijn er geen concrete gegevens verstrekt over de ontslagcriteria, de overwogen alternatieven of de garanties voor hertewerkstelling,” betreuren de vakbondsvertegenwoordigers.

Ladbrokes, een dochteronderneming van de Entain-groep, rechtvaardigt deze herstructurering met een gecumuleerd verlies van 24,2 miljoen euro over vijf jaar en een ineenstorting van de markt voor weddenschappen in winkelpunten — een fenomeen dat nog verergerd werd door COVID-19 en de explosie van online gokplatformen.

De neergang van fysieke agentschappen

Nog maar enkele jaren geleden maakten de rood-witte gevels van Ladbrokes deel uit van het Belgische straatbeeld. Op haar hoogtepunt telde het bedrijf 310 agentschappen verspreid over het hele land. Vandaag blijven er nog slechts 190 over, en hun toekomst is hoogst onzeker.

Deze achteruitgang is geen alleenstaand geval. Sinds de gezondheidscrisis hebben de meeste sportweddenschapsoperatoren hun activiteiten verplaatst naar het digitale kanaal — goedkoper en winstgevender. Spelers, eerst verplicht door de lockdowns en daarna gewend aan het gemak van hun smartphone, hebben de loketten verlaten.

Online weddenschappen vormen nu het overgrote deel van de omzet van Ladbrokes. In België exploiteert het bedrijf verschillende websites gewijd aan sportweddenschappen, poker en casino.

Veel waarnemers maken zich zorgen over een stille deregulering. Minder fysieke verkooppunten betekent minder controle in een land waar de autoriteiten nu al moeite hebben om online gokpraktijken te reguleren.

Zware verliezen, maar een digitale toekomst

Op financieel vlak bevindt Ladbrokes zich in een moeilijke positie. De verliezen van 24,2 miljoen euro over vijf jaar wegen zwaar op de rekeningen van de Belgische dochteronderneming.

Het bedrijf verklaart zijn keuzes door te wijzen op een “structurele terugval van de fysieke markt” en de “noodzaak om de kosten aan te passen aan de economische realiteit”. Volgens interne bronnen zou Ladbrokes van plan zijn om massaal te herinvesteren in zijn digitale platformen om zijn positie te versterken tegenover concurrenten zoals Betfirst, Unibet en Bwin.

Deze verschuiving, hoe strategisch ook, betekent een breuk met meer dan een eeuw geschiedenis. Opgericht in 1886 is het Britse bedrijf een van de oudste spelers in de wereld van sportweddenschappen. In België stond het bekend als een betrouwbaar en nabij merk.

Een aangekondigde menselijke ramp

Achter de cijfers gaan levens schuil. De werknemers die getroffen worden door de Renault-procedure zijn meestal mensen met een lange staat van dienst, sommigen met meer dan twintig jaar dienst in het bedrijf.

De vakbonden hekelen een totaal gebrek aan sociale strategie: geen heroriënteringsplan, geen opleiding, geen duidelijke visie voor de toekomst van het personeel.

Meer dan enkel een sociaal drama symboliseert het dossier-Ladbrokes de radicale transformatie van de gokindustrie. Digitalisering, ooit voorgesteld als een kans, gaat nu gepaard met een afbouw van lokale werkgelegenheid en het verlies van een sociaal weefsel dat jarenlang rond deze agentschappen bestond.

En nu?

Wat zal er gebeuren met de 190 nog open agentschappen? De directie heeft geen concreet tijdschema meegedeeld, maar de vakbonden vrezen een geleidelijke sluiting vanaf 2026.Voor trouwe spelers betekent dit het einde van een tijdperk. Voor de werknemers het begin van een strijd. De Renault-procedure belooft lang en stormachtig te worden, met onderhandelingen over vergoedingen, hertewerkstellingskansen en psychologische ondersteuning.