Aantal gokverslaafden in Nederland daalt volgens LADIS

In Nederland wordt sinds 2006 gegevens inzake verslavingen verzameld in het “Landelijk Alcohol en Drugs Informatie Systeem“. (LADIS) Uit hun jaarrapport van 2022 blijkt dat het aantal mensen in behandeling voor een gokverslaving met 7% daalde ten opzichte van 2021. Het betreft 1920 personen. De gemiddelde leeftijd bleef gelijk, namelijk 35 jaar.

Maar hoe zit het nu in het algemeen met hun jaarrapport? Laten we eerst even de algemene gegevens onder de loep nemen zodat we kunnen vergelijken met de cijfers met betrekking tot een gokverslaving.

Wat zeggen de algemene cijfers?

• 61100 mensen werden behandeld voor een verslaving waarvan het grootste deel (44%) een alcoholproblematiek als voornaamste reden betrof.
• 73% van hen waren net als het jaar ervoor mannen. Daar lag de gemiddelde leeftijd op 42 jaar.
• 25% van hen werd voor het eerst behandeld voor een verslaving.
• 49% van hen zocht bijkomende hulp naast de verslaving.

Vaak gebeurt het dat mensen hulp zoeken voor een verslaving, maar dat er meerdere verslavingsvormen spelen. De voornaamste problematiek primeert dan. Dat wordt de primaire verslaving genoemd. De overige verslavingen noemt men secundaire verslavingen. Bij 22% van de mensen die behandeld werden voor een gokverslaving was er ook sprake van alcoholdrang. Bij slechts 1% van de mensen die behandeld werden voor een cannabisverslaving was gokproblematiek de secundaire verslaving. 

Wat zegt het rapport over een gokverslaving?

• 1920 personen werden in 2022 hiervoor behandeld.
• 3%: Aandeel in de verslavingszorg.
• 87% mannen, 13% vrouwen.
• 35 jaar is de gemiddelde leeftijd.
• 17%: Aandeel jonger dan 25 jaar.
• 8%: Aandeel ouder dan 55 jaar.

 Het aandeel van 3% is idem bij het aantal mensen dat behandeld werd voor een amfetamineverslaving. Na alcohol waren de meest voorkomende verslavingen: Cannabis (16%), opiaten (12%) en cocaïne (12%)

Een dalende trend

Het rapport constateert een daling van 7%. Ook in 2021 was er al een daling, maar men sprak toen over de algemene verslavingszorg. De nieuwe aanmeldingen lagen toen 10% lager dan in 2020.

Citaat uit het jaarrapport LADIS:
“Deze cijfers moeten voorzichtig worden geduid, omdat mensen met gokproblematiek niet altijd hulp vragen in de verslavingszorg. Er zijn ook andere plekken waar men terechtkan. Ook duurt het vaak geruime tijd voordat personen die problematisch gokken aankloppen bij de verslavingszorg.”

Er zijn zelfs experts die beweren dat een gokverslaving pas na 7 jaar aan de oppervlakte komt. De cijfers uit het rapport gaan over mensen die zich effectief aangemeld hebben bij een verslavingskliniek. Maar dat er een opvallende, dalende trend is, is overduidelijk. In 2017 was er al een afname te merken bij het aantal behandelingen voor een gokverslaving. In 2018 was het aandeel het grootst met 4%. (2500 mensen)

“Stichting Informatie Voorziening zorg“, de beheerder van LADIS wilde via een enquête kunnen schatten hoe het zat met de legalisering van online kansspelen sinds eind 2021. Die enquête voorspelde toen al een daling en het jaarrapport bevestigt dit ook.

Een belangrijke conclusie die we hieraan kunnen koppelen is dat het aandeel in de verslavingszorg met 3% bescheiden blijft, terwijl 2022 het eerste jaar was dat er in Nederland legaal online gespeeld kon worden.

Branchevereniging “Nederlandse Online Gambling Association” (NOGA) vind dit zeer bemoedigend. Het cijfer van 1920 mensen die hulp gezocht hebben, zouden ze met proportionele en gerichte middelen nog verder gereduceerd willen zien. Gokken moet veilig en verantwoord zijn, en entertainment bieden. NOGA blijft zich samen met haar leden hiervoor inspannen.

Een andere branchevereniging “Vergunde Nederlandse Online Kansspelaanbieders” (VNLOK), pas opgericht in september 2021 is optimistisch, want hun medewerkers zetten zich ook dagelijks in om te vermijden dat mensen in de problemen komen, maar om hen dus te laten genieten van het spelgegeven. 

De voorzitter van VNLOK, Helma Lodders, zegt het volgende:
“Hoewel de LADIS-cijfers niet allesomvattend zijn, bevestigen ze het beeld dat een slechts een kleine minderheid van de gokkers een verslaving ontwikkelt. De uitdaging voor overheid, zorginstellingen en aanbieders van online kansspelen is om deze dalende trend ook de komende jaren vast te houden en tegelijkertijd oog te hebben voor de meerderheid van spelers die geen probleemgedrag of kansspelverslaving heeft. Eventuele maatregelen moeten effectief zijn en in verhouding staan tot het probleem. Goed samenwerken op basis van feiten, cijfers en onderzoek is dan essentieel.”

Situatie in België

In Nederland is de zorgplicht verplicht voor operatoren en daardoor blijkt dat het aantal gokverslaafden daalt. In België wil men ze juist uit het straatbeeld weren. Daardoor kan de spelersbescherming in het gedrang komen doordat spelers niet meer weten of ze eigenlijk nog bij een vergunde aanbieder spelen (die ook aan spelersbescherming doet). Mogelijk kan de Belgische overheid inspiratie opdoen aan de aanpak bij onze noorderburen die duidelijk loont. De bewijzen zijn er. De operatoren zetten zich hier graag voor in, want het spelplezier en spelersbescherming zouden hand in hand moeten gaan.